Długo wyczekiwany finał najpopularniejszej na świecie serii obyczajowej „Siedem sióstr”! Historia siedmiu sióstr została odkryta. Ale sekrety z przeszłości ich ojca wciąż mogą zmienić ich przyszłość… Paryż, rok 1928. Pewna rodzina przyjmuje pod swój dach przypadkowo znalezionego, wycieńczonego chłopca. Delikatny, wybitnie utalentowany młodzieniec rozkwita w nowym domu, a rodzina, która go przygarnia, zapewnia mu życie, o którym nie śmiał marzyć. Nikt jednak nie zna jego przeszłości, a on sam milczy na ten temat. Gdy wyrasta na młodego mężczyznę, znajduje pierwszą miłość, a swój talent szlifuje w paryskim konserwatorium muzycznym. Udaje mu się prawie zapomnieć o lęku, przed którym uciekł, i o obietnicy, której przysiągł dotrzymać. Tymczasem w całej Europie zaczyna szerzyć się zło i nikt już nie czuje się tutaj bezpiecznie. W głębi serca młodzieniec wie, że nadchodzi czas, kiedy będzie musiał znowu uciekać. Morze Egejskie, rok 2008. Siedem sióstr spotyka się na pokładzie rodzinnego statku, aby pożegnać ukochanego ojca, którego tak bardzo kochały. Okazuje się jednak, że nie tylko okoliczności jego śmierci i ich własna przeszłość stanowią dla nich tajemnicę, ale Pa Salt również skrywał wiele innych sekretów. Ku zaskoczeniu wszystkich, to właśnie ostatniej z sióstr, o której istnieniu nie wiedziały, Pa Salt powierzył wskazówkę dotyczącą prawdziwej historii ich rodziny. Siostry muszą pogodzić się z myślą, że ich ojciec był kimś, kogo ledwo znały. A długo skrywane tajemnice, które wychodzą na światło dzienne, wciąż mogą mieć dla nich poważne konsekwencje. „Atlas. Historia Pa Salta” to opowieść pełna miłości i trudnych wyborów, przekraczająca granice lądów i oceanów, której finał został zapisany w gwiazdach. W maju 2023 roku w końcu poznamy zaskakujące zakończenie sagi „Siedmiu sióstr”, na które czekają miliony czytelników na całym świecie! [opis z lubimyczytac.pl]

„Każdy, kto zna historię przeszłych wydarzeń, nie jest dziecięco naiwny, ma własne zdanie, potrafi prowadzić debatę” - zaznaczał w jednej z wypowiedzi profesor Paweł Wieczorkiewicz i podkreślał wagę historii nie tylko jako dyscypliny naukowej, ale także - a może przede wszystkim - jako czynnika kształtującego świadomość obywatelską każdego Polaka. O tym, jak wielką była dlań pasją i jak ciekawie, a jednocześnie przystępnie potrafił o jej szczegółach opowiadać, świadczą m.in. jego artykuły naukowe i popularnonaukowe, które znalazły się w niniejszym tomie. Tworzą one trzy grupy tematyczne: wojsko (ze szczególnym uwzględnieniem marynarki wojennej), polityka (głównie związana z II RP w obliczu wojny) oraz sovietica (strategia Józefa Stalina wobec wrogów i sojuszników). Jest to pasjonująca lekcja historii w najlepszym wykonaniu.

Autor przedstawił postać biskupa Zygmunta jako gorliwego duszpasterza, który poświęcił się służbie ludziom biednym, chorym, przebywającym w więzieniach. Jako duszpasterz dbał o wychowanie dzieci i młodzieży, szczególnie pracował nad świętością rodzin. Był gorliwym patriotą, który dobro Polski stawiał ponad ówczesną poprawność polityczną. Między innymi dlatego biskup Łoziński staje się dla nas szczególnym wzorem Polaka myślącego, który nawet wobec działania mężów stanu potrafił zachować ów zmysł rozsądku, który był i jest Polsce nieustannie potrzebny. [opis wg okł.].

Autor przedstawił postać biskupa Zygmunta jako gorliwego duszpasterza, który poświęcił się służbie ludziom biednym, chorym, przebywającym w więzieniach. Jako duszpasterz dbał o wychowanie dzieci i młodzieży, szczególnie pracował nad świętością rodzin. Był gorliwym patriotą, który dobro Polski stawiał ponad ówczesną poprawność polityczną. Między innymi dlatego biskup Łoziński staje się dla nas szczególnym wzorem Polaka myślącego, który nawet wobec działania mężów stanu potrafił zachować ów zmysł rozsądku, który był i jest Polsce nieustannie potrzebny. [opis wg okł.].

Co robi rosyjski spadochroniarz, gdy szczęśliwie wyląduje na polu bitwy? Chwyta za kałacha i rusza w bój? Ależ skąd. On sika. Dlaczego? Czytając tę książkę dowiesz się nie tylko tego.

Jest początek XX wieku. Chwieje się ustalony porządek społeczny. Nad Europą gęstnieją ciemne chmury. Anastazja i Kazimierz pierwszy raz spotykają się w 1906 roku. On, wypieszczony jedynak, towarzyszy ojcu w podróży na wschód i przybywa do domu zamożnych Rosjan. Ona jest popychadłem macochy, gnębioną przyrodnią siostrą. Spędzają ze sobą zaledwie jeden dzień, ale ich losy splatają się na zawsze… Po latach Anastazja i Kazimierz spotykają się w baśniowym Petersburgu, nie pamiętają o fascynacji z dzieciństwa. Za to wiedzą, że jakaś wielka siła pcha ich ku sobie. [Publicat, 2020]

Nowa powieść Marii Paszyńskiej, autorki bestsellerowej serii "Owoc granatu". Jest początek XX wieku. Chwieje się ustalony porządek społeczny. Nad Europą gęstnieją ciemne chmury. Anastazja i Kazimierz pierwszy raz spotykają się w 1906 roku. On, wypieszczony jedynak, towarzyszy ojcu w podróży na wschód i przybywa do domu zamożnych Rosjan. Ona jest popychadłem macochy, gnębioną przyrodnią siostrą. Spędzają ze sobą zaledwie jeden dzień, ale ich losy splatają się na zawsze… Po latach Anastazja i Kazimierz spotykają się w baśniowym Petersburgu, nie pamiętają o fascynacji z dzieciństwa. Za to wiedzą, że jakaś wielka siła pcha ich ku sobie. "Czas białych nocy" to pierwszy tom cyklu "Wiatr ze wschodu" - epicka powieść o miłości w czasie burz i rewolucji, o nienawiści, zdradzie oraz grzechach przeszłości niszczących teraźniejszość. [opis wg okł.].

Książka jest właściwie bezpośrednią kontynuacją Syberiady Polskiej, jej nieomal drugim tomem. Największą wartością tej powieści jest szerokie i wnikliwe zobrazowanie procesu wtapiania się przybyszów w nową dla nich sytuację cywilizacyjną, obyczajową, społeczną i polityczną, kształtującą się na zachodnich kresach Polski w pierwszym okresie powojennym. I proces ten obejmuje uchodźców czy też przesiedleńców z różnych stron. „Czas...” jest również pod wieloma względami odkrywczy. Ukazuje z wielką pisarską szczerością i odwagą tragedię niemieckiej ludności „Ziem Odzyskanych”. Ludność ta w dużym stopniu zbiegła jeszcze przed nadejściem Armii Czerwonej i Wojska Polskiego, ponosząc w toku tej ewakuacji wielkie straty i rozliczne cierpienia.

Nie sposób go z nikim pomylić, choć jest podobny i zarazem niepodobny do reszty ludzkości. Ma własny słownik i doskonale wie, co jest dobre, a co złe. Paszport radziecki przechowuje jako najcenniejszy skarb. Homo sovieticus. Nie umarł wraz z upadkiem imperium, za to musiał stawić czoła nowej rzeczywistości, gdy wbrew przewidywaniom Marksa po socjalizmie nastąpił kapitalizm, ojczyznę zastąpił supermarket, a władzę przejęli handlarze i cinkciarze. Wiecznie żywy, chętnie opowiada o swoich bohaterach i męczennikach, o nadziejach i rozczarowaniach, o złości, frustracji i zderzeniu z rzeczywistością. To z tych opowieści, domowych i osobistych składa się nowa niezwykła książka wybitnej białoruskiej autorki, wymienianej w gronie kandydatów do Nagrody Nobla. Swietłana Aleksijewicz po raz kolejny oddaje hołd zwykłemu człowiekowi, którego losy przeplatają się z Historią. Książka Aleksijewicz została uznana za najlepszą książkę 2013 roku we Francji, a jej autorka otrzymała francuską nagrodę Médicis w kategorii esej. [opis z lubimyczytac.pl]

Szokująca powieść sensacyjna bogata w szczegóły, które może znać jedynie były agent CIA. Tło książki stanowi współczesna, rządzona przez niebieskookiego, pozbawionego jakichkolwiek wątpliwości Władimira Putina. Agentka wywiadu, Dominika Jegorowa, którą wbrew jej woli wyszkolono na "wróbla", czyli zawodową uwodzicielkę, ma podjąć walkę z Nathanielem Nashem, agentem CIA, oficerem prowadzącym niezwykle ważnego dla Amerykanów rosyjskiego "kreta" - podwójnego szpiega. Jason Matthews, były agent CIA, opowiada fascynująca i mrożącą krew w żyłach historię, malując niezapomniane portrety kolejnych bohaterów: od sadystycznego "mechanika" ze Specnazu, który wykonuje wyroki Kremla, poprzez zmęczonego życiem szefa CIA, który opiera się karierowiczom z Waszyngtona, aż po Marmura, bezcennego rosyjskiego "kreta" - podwójnego agenta. Autor tej bogatej w szczegóły, żywej, doskonale napisanej książki czerpie pełnymi garściami ze swoich życiowych doświadczeń, włącznie z tymi dotyczącymi szpiegostwa, kontrwywiadu, nadzoru, rekrutowania szpiegów, cyberwojny, a także kryptokomunikacji i rosyjskiego "szpiegowskiego proszku".

Najnowsza powieść Simona Sebaga Montefiorego. Jest lato 1942 roku, na stepach nad Donem Armia Czerwona rozpaczliwie broni się przed nacierającymi wojskami Wehrmachtu. Pisarz Benia Golden, odbywający karę w kołymskim łagrze za zbrodnie, których nie popełnił, zgłasza się do batalionu karnego, by walczyć z Niemcami. Jako żołnierz oddziału kawalerii zostaje razem z Kozakami wysłany na tyły wroga ze straceńczym zadaniem. Ranny podczas bitwy, nawiązuje gorący romans z włoską sanitariuszką. Benia Golden, przed wojną bon vivant obracający się w kręgach moskiewskich elit, jest jednym z bohaterów dwóch wcześniejszych powieści Montefiorego: "Saszeńka" i "Serafima: pewnej zimowej nocy". "Czerwone niebo" to trzecia część tej pasjonującej Trylogii moskiewskiej.

Autentyczna historia. Listopad 2009. Wyniszczony torturami młody prawnik, Siergiej Magnitski, przebywa w moskiewskim więzieniu. W połowie listopada Magnitskiego przeniesiono do celi odosobnienia, przykuto do łóżka, a ośmiu strażników więziennych zakatowało go na śmierć. Co takiego zrobił? Zeznał przeciw rosyjskim urzędnikom ministerstwa spraw wewnętrznych, którzy byli zamieszani w spisek przejęcia 230 milionów dolarów przeznaczonych na podatek rosyjskiego urzędu podatkowego. Zabójstwo nie zostało wyjaśnione, a winnych nie ukarano do dziś...

Wydarzenia prawdziwe, zapamiętane z wrażliwością dwudziestoletniej dziewczyny, Apolonii. Przez przyjaciół zwanej Polą. Walka o przetrwanie, stalinowski terror, zmaganie z niewyobrażalną nędzą i głodem, chorobami oraz tęsknotą za ojczyzną - czyli losy rodziny deportowanej na Syberię w 1940 roku. Jednej z wielu polskich rodzin. Wspomnienia wciąż żyją w pamięci i sercu Poli. Może nieco przybladły, z pewnością czas zatarł niektóre szczegóły, częściowo zasnuł mgłą niepamięci, ale całkiem wymazać, wyrzucić ich z serca nie pozwolił. Żywa prawda wciąż pulsuje. Powieść ta to nie tylko ból, strach i łzy - to przede wszystkim WIARA, NADZIEJA I MIŁOŚĆ. [opis wg okł.]

Doskonała książka! Dokument pełen obserwacji i "twardych" danych ilościowych, a spomiędzy wierszy wyłania się obraz życia Jakutów. Bez upiększeń, bez zbędnego sentymentalizmu. Prawdziwi ludzie, prawdziwe życie. Prawda bez przekłamań na potrzeby komercji. Ma w sobie ta książka, coś takiego, że wracam do niej już od wielu lat i zawsze coś się uda jeszcze "wydłubać".