Autorzy publikacji, na podstawie akt kontroli z lat 1919-2019, opisali najciekawsze wybrane kontrole, uporządkowali je chronologicznie, dzieląc na sześć okresów: Dwudziestolecie międzywojenne; Na uchodźstwie i w podziemiu/II wojna światowa; W Polsce Ludowej; Czas przełomu, czas transformacji; Odrodzona Rzeczpospolita; Polska w Europie. Powstał obraz Polski i Polaków, którzy mieli wpływ na losy państwa, na jego budżet i rozwój. Książka pokazuje mechanizmy rządzenia i wykorzystywania przywilejów władzy na tle zmian gospodarczych, ustrojowych i politycznych. Wydanie jubileuszowe, na stulecie Najwyższej Izby Kontroli. [https://ipn.gov.pl]

"Reportaż niniejszy napisałem po powrocie ze Stanów Zjednoczonych, gdzie przebywałem w latach 1959-1960. Ilość poczynionych obserwacji, zanotowanych faktów i zebranych materiałów była tak wielka, że zmieszczenie wszystkiego w jednej książce okazało się niemożliwe. (...) postanowiłem reportaż ten ograniczyć do zagadnień najprostszych, z jakimi przeciętny obywatel amerykański spotyka się co dzień. Starałem się też dać możliwie wierny obraz społeczeństwa Nowego Świata, ukazując jednocześnie w formie skrótowej historyczne etapy rozwoju tego kraju". [lubimyczytac.pl]

Autor to postać - oględnie mówiąc - kontrowersyjna. Za młodu aktywny działacz UB, podejrzewany o udział w znęcaniu się nad działaczami podziemia antykomunistycznego. Później - pisarz i publicysta. Jak go ocenić? Nie wiem. O ile łatwo jest ocenić kameleony pokroju Erenburga czy Rybakowa, które zawsze zmieniały poglądy w odpowiednim momencie, o tyle w przypadku Pana (lub może raczej - towarzysza) Omiljanowicza, nie wiem, co myśleć. Czy popełnione czyny wynikały z młodzieńczej naiwności i wpojonego przekonania, że "tamci" (którzy nota bene też mieli to i owo za uszami) to źli ludzie, którym trzeba dać w kość czy też ze zwykłej nikczemności? Tego nie wiemy. Możliwe, że tow. Omiljanowicz szczerze żałował tego, co robił za młodu. Zostawmy więc jego osąd Najwyższemu Sędziemu i zajmijmy się niniejszą książką. "Argentyńska mozaika" to bardzo ciekawa relacja z podróży po Srebrnej Republice, kraju dziewięć razy większym od Polski, rozciągającym się od tropikalnych selw na pograniczu z Brazylią i Paragwajem po smagane lodowatymi wichrami pustkowia Patagonii i Ziemi Ognistej, od niebotycznych Andów - najwyższych gór zachodniej półkuli - po wybrzeża Atlantyku. A pośrodku tego wszystkiego - rozległa pampa, przypominająca północnoamerykańskie prerie i stepy na pograniczu Europy i Azji. Liczne spotkania z mieszkańcami tego kraju, w tym polonica. Poznajemy m.in. Rodaka, który przez lata pracował w jednym biurze z... jednym z największych zbrodniarzy II wojny światowej, "architektem" holocaustu - Adolfem Eichmannem. Autor odsłania też jeden z najmniej znanych aktów ludobójstwa w historii: zgotowaną przez Białych intruzów zagładę Indian zamieszkujących południe Argentyny. Poznajemy słynnych gauchos, w których odnajdujemy zawadiackość północnoamerykańskich kowbojów i nieujarzmioną fantazję zaporoskich kozaków. Wgłębiamy się w meandry argentyńskiej mentalności i savoir vivre'u. Mimo upływu czasu "Argentyńska mozaika" to wyśmienita lektura, którą wzbogacają czarno-białe i kolorowe fotografie.

Ewa Łętowska, były rzecznik praw obywatelskich przy rządzie Rzeczypospolitej Polskiej w drugiej połowie lat 80-tych. Przemiana ustroju społeczno-politycznego w Polsce. Opowieść o życiu pani Ewy Łętowskiej, jej działalności społecznej, politycznej i jej fascynacjach. Książka, to wywiad-rzeka, który przeprowadzili z Ewą Łętowską : Mariusz Janicki i Stanisław Podemski. Ewa Łętowska z zawodu jest prawnikiem, ale jej życiową pasją jest muzyka operowa. [opis wg lubimyczytac.pl]

Jak mogło dojść w drugiej połowie XX wieku do wymordowania prawie dwóch milionów ludzi w kraju tak niewielkim, jak Kambodża? Jakie przesłanki skłoniły reżim Pol Pota do podjęcia wojny ze wszystkimi właściwie elementami cywilizacji współczesnej? Kim byli Czerwoni Khmerowie? Wiesław Górnicki stara się w swej książce znaleźć odpowiedź na te pytania. Był w Kambodży w trzy tygodnie po zajęciu Phnom Penh przez siły wyzwoleńcze, kiedy trwały jeszcze walki. Oglądał sceny, w które trudno uwierzyć. Rozmawiał z ludźmi, którzy ocaleli. "Bambusowa klepsydra" to jednak nie tylko zapis reporterski. Autor stara się przedstawić wydarzenia kambodżańskie na szerokim tle problematyki azjatyckiej, rozpatruje następstwa chińskiej "rewolucji kulturalnej", wraca do podstawowych pytań o taktykę i strategię rewolucji na tym kontynencie. Książka zawiera również interesujący wątek refleksji osobistych, wiążący się z obszernym dorobkiem publicystycznym autora. [opis wg lubimyczytac.pl].

„Każdy, kto zna historię przeszłych wydarzeń, nie jest dziecięco naiwny, ma własne zdanie, potrafi prowadzić debatę” - zaznaczał w jednej z wypowiedzi profesor Paweł Wieczorkiewicz i podkreślał wagę historii nie tylko jako dyscypliny naukowej, ale także - a może przede wszystkim - jako czynnika kształtującego świadomość obywatelską każdego Polaka. O tym, jak wielką była dlań pasją i jak ciekawie, a jednocześnie przystępnie potrafił o jej szczegółach opowiadać, świadczą m.in. jego artykuły naukowe i popularnonaukowe, które znalazły się w niniejszym tomie. Tworzą one trzy grupy tematyczne: wojsko (ze szczególnym uwzględnieniem marynarki wojennej), polityka (głównie związana z II RP w obliczu wojny) oraz sovietica (strategia Józefa Stalina wobec wrogów i sojuszników). Jest to pasjonująca lekcja historii w najlepszym wykonaniu.

Jest to reporterska relacja z pierwszej, historycznej wyprawy polskich naukowców o rybaków na wody Antarktyki. Celem rejsu, w którym brały udział dwie jednostki: statek naukowo-badawczy "Profesor Siedlecki" i trawler-przetwórnia "Tazar"było zbadanie możliwości połowów i przerobu kryla skorupiaka morskiego zawierającego wyjątkowo dużo białka. Zakończona z powodzeniem ekspedycja postawiła Polskę w rzędzie pierwszych krajów świata, dysponujących obszerną dokumentacją nauklową i opracowaniami technologicznymi dotyczącymi połowów i wykorzystania kryla, którego wartości odżywczych trudno przecenić. Opis wyprawy, obfitującej, jak to bywa w wypadku pionierskich rejsów, w wiele interesujących, często groźnych przygód, składa się na treść tej barwnej opowieści o polskich zdobywcach Antarktydy, wynikach ich pracy naukowej i trudzie włożonym w opanowanie nie zbadanych dotąd głębin mórz i oceanów. Książkę kończy informacja o budowie pierwszej, stałej, polskiej staci antarktycznej.

Książka uważana za największe dzieło pisarza. Ma stałe miejsce w kanonie klasyki reportażu wojennego. Autor oddaje w niej hołd, stawia pomnik żołnierzom armii generała Andersa. Narracja rozpoczyna się od momentu, gdy Polacy zaczynają przygotowywać kolejny szturm na wzgórze. Każdy rozdział to opowieść o jednej jednostce wchodzącej w skład II Korpusu lub relacja z fragmentu działań zbrojnych. Wańkowicz opisuje nie tylko przebieg kolejnych walk, ale także problemy łączności, akcje saperów, działania kwatermistrzów. Tekst napisany jest z ogromnym pietyzmem i umiłowaniem szczegółu. Cechy te są znakiem rozpoznawczym twórczości pisarza. Z posłowia gen. Władysława Andersa do wydania londyńskiego „Było to pod Monte Casino” (1954) „Melchior Wańkowicz dał prawdziwy obraz bitwy ujęty przede wszystkim od strony przeżyć człowieka. Być może, że według zasad suchej nauki, książka ta nie jest „historią”, jest jednak na pewno wiernym świadectwem wielkości ducha żołnierza polskiego, objawionego w najdoskonalszej formie ofiary życia i krwi.” Czyta Roch Siemianowski.

Tym razem Beata Pawlikowska - podróżniczka, pisarka i autorka audycji "Świat według blondynki" w Radiu Zet - wyrusza do Afryki. Na dusznym lotnisku w Mombasie czeka na nią czterdziestostopniowy upał, stuprocentowa wilgotność powietrza i szumiące na wietrze palmy. W nowej książce Beaty znajdziesz bogactwo intensywnych zapachów: aromatycznych przypraw, kadzidełek i dymu z ogniska, oraz stada namolnych żuczków, podstępnych moskitów i tłustych much. Spotkasz też wszędobylskie pająki, skorpiony, węże i jadowite skolopendry. Poznasz smak życia na sawannie i niezwykłe zwyczaje dzikich zwierząt. Wejdziesz do świata Buszmenów i Masajów, w którym istnieją tylko dwa zawody: kobiety i mężczyzny...