To zwyczajna syryjska rodzina - niezbyt zamożna, kochająca się. Ojciec, drobny urzędnik, dorabia jako kierowca, matka uczy angielskiego. Aż pewnego dnia ojciec trafia do assadowskiego więzienia. Jako jeden z niewielu wraca, ale całkiem odmieniony. A kiedy na Zabadani, miasteczko, w którym mieszkają, zaczynają spadać bomby, postanawia zabrać żonę i dzieci do swojej rodziny w Damaszku. Dla najstarszej córki, Fayzy, to dramat - rozłąka z ukochanym, którego w dodatku nie akceptują jej bardzo religijni i tradycyjni dziadkowie ze strony ojca. Dzieci zaczynają żyć więc w aurze głębokiego konfliktu i wrogości dwóch rodzin - postępowej i fanatycznej. Pod wpływem swojej matki i sióstr ojciec zaczyna katować żonę, od córek żąda bezwzględnego posłuszeństwa, noszenia czadoru, podporządkowania się woli jego rodziny, co dla Fayzy oznacza zerwanie z ukochanym. Jej narzeczony walczy w Zabadani z reżimem. W końcu, kiedy grozi mu śmierć, razem z rodzicami opuszcza kraj i wyjeżdża do Libanu. Życie w ciągłym strachu i biedzie, w terrorze politycznym i przemocy w domu staje się dla Fayzy nieznośne. Kiedy po ciężkiej chorobie umiera wspierająca ją zawsze matka, postanawia uciec. Odtąd jest nie tylko niepokorną dziewczyną, ale tą, która okryła rodzinę hańbą. Krewni ojca nigdy jej tego nie wybaczą. W Libanie, z trudem zdobywając grosze na przetrwanie, razem z mężem wychowuje najmłodszego brata, nie poddając się i wciąż marząc, że kiedyś będą mogli cieszyć się wolnością i normalnością.

Opowieść Fayzy D. ukazuje najnowszą historię Syrii, dramatyczny los tłamszonego, poniżanego ludu, rebeliantów i uchodźców.

Pochłaniająca, wyrosła z traum autorki powieść o realiach codziennego życia w dyktaturze. Suleima otrzymuje od swojego partnera, który po wybuchu wojny w Syrii wyemigrował do Niemiec, niedokończony manuskrypt jego książki. Tekst niepokojąco przypomina koleje życia samej Suleimy, przedstawia je jednak w sposób, który jest dla kobiety zupełnie zaskakujący. Czy naprawdę tak Nassim postrzega ją i jej rodzinę? Powieść Nassima jest przerażającym, lecz szczerym portretem rodziny rozdartej rządami tyrana, naznaczonej cierpieniem wojny i prześladowanej. Przed oczami Suleimy stają jej własne lęki, które zlewają się w jeden, największy strach przed samym strachem - woda na młyn dyktatury.

Nigdy jeszcze nie ujawniono tak porażających dowodów zbrodni wojennych i zbrodni przeciw ludzkości. W Syrii pewnemu człowiekowi udało się takie dowody zdobyć. Jego pseudonim to Cezar. To fotograf, zatrudniony przez syryjską policję wojskową, który ryzykował własnym życiem, przez 2 lata gromadząc zdjęcia i dokumenty więźniów torturowanych i zabijanych przez reżim. Ostatecznie udało mu się zebrać 53 tysiące fotografii. Nigdy nie ujawnił mediom swojej tożsamości. Nigdy jeszcze nie ujawniono tak porażających dowodów zbrodni wojennych i zbrodni przeciw ludzkości. W Syrii pewnemu człowiekowi udało się takie dowody zdobyć. Jego pseudonim to Cezar. To fotograf, zatrudniony przez syryjską policję wojskową, który ryzykował własnym życiem, przez 2 lata gromadząc zdjęcia i dokumenty więźniów torturowanych i zabijanych przez reżim. Ostatecznie udało mu się zebrać 53 tysiące fotografii. Nigdy nie ujawnił mediom swojej tożsamości. W styczniu 2015 roku w amerykańskim czasopiśmie „Foreign Affairs” prezydent Syrii Baszar el-Asad zadeklarował, że taka osoba po prostu nie istnieje: „Kto zrobił te zdjęcia? Kim jest ten człowiek? Nikt tego nie wie. Te rzekome dowody nie zostały zweryfikowane. To tylko bezpodstawne oskarżenia”. A jednak Cezar istnieje. Autorka tej książki spędziła z nim dziesiątki godzin. Jego świadectwo jest pod każdym względem wyjątkowe. Relację Cezara potwierdza śledztwo ujawniające sposoby funkcjonowania syryjskiej machiny śmierci. Poznając te dramatyczne fakty, zanurzamy się w sferze tego, co niewypowiedziane. W styczniu 2015 roku w amerykańskim czasopiśmie „Foreign Affairs” prezydent Syrii Baszar el-Asad zadeklarował, że taka osoba po prostu nie istnieje: „Kto zrobił te zdjęcia? Kim jest ten człowiek? Nikt tego nie wie. Te rzekome dowody nie zostały zweryfikowane. To tylko bezpodstawne oskarżenia”. A jednak Cezar istnieje. Autorka tej książki spędziła z nim dziesiątki godzin. Jego świadectwo jest pod każdym względem wyjątkowe. Relację Cezara potwierdza śledztwo ujawniające sposoby funkcjonowania syryjskiej machiny śmierci. Poznając te dramatyczne fakty, zanurzamy się w sferze tego, co niewypowiedziane.

Książka, na podstawie której powstał turecki serial kostiumowy, wyświetlany w Polsce na antenie TVP. Rok 1916, Piotrogród. Oficer armii carskiej, potomek bogatej tatarskiej rodziny, porucznik Kurt Seyit Eminow podczas balu poznaje piękną Aleksandrę "Szurę" Wierżeńską, wywodzącą się z szanowanej rosyjskiej rodziny. Młodzi zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, ale na przeszkodzie do ich szczęścia stają obie rodziny. Rodzina Kurta chce, aby poślubił on kobietę z tureckiego rodu, a rodzice Szury chcą wydać ją za Rosjanina. Tymczasem nadchodzi wiosna 1917 roku: wybucha I wojna światowa, a następnie rewolucja - zarówno w Rosji, jak w Turcji. Zaczyna się terror. Aby przeżyć, bohaterowie muszą się ukrywać. Szura trafia do Kisłowodzka. Kurtowi - jako białogwardziście - nieustannie grozi śmierć z rąk bolszewików. Wraz z przyjaciółmi ucieka w stronę Odessy, wierząc, że na Krymie będzie bezpieczniej. W Rostowie jednak zmienia zdanie. Musi się zobaczyć z ukochaną, wie, że jadąc dalej, będzie się od niej oddalał. Że te pięćset kilometrów, które go od niej dzieli, to jak jeden krok. Tyle że śmiertelnie niebezpieczny…

Krymski Tatar Kurt Sejit, carski oficer, który w 1918 roku musiał potajemnie opuścić Krym zajęty przez bolszewików i na łódce przepłynął Morze Czarne w poszukiwaniu azylu w Turcji, oraz jego ukochana, Rosjanka Szura Werżenskaja, która razem z nim udała się na wygnanie. Ucieczka z Krymu uratowała Sejitowi życie; wszyscy jego najbliżsi – jako zamożni posiadacze ziemscy – zginęli w rąk bolszewików. Powieść jest barwnym, miejscami bardzo emocjonującym opisem ostatnich lat wystawnego życia wyższych warstw społecznych Moskwy, Petersburga i Krymu oraz późniejszych, tragicznych wydarzeń: pierwszej wojny światowej (udział Kurta w walkach na froncie galicyjskim), rewolucji październikowej i upadku Turcji osmańskiej.

W imperium Aramteshu zmysł powonienia jest królem wszystkich zmysłów, a zapach przenika każdy aspekt życia jego mieszkańców. Zapach to magia i sposób komunikowania się z bóstwami. Zapach może uleczyć, może też… zabić. Drugi tom i jednocześnie zakończenie dylogii rozgrywającej się w oryginalnym świecie, stworzonym przez P.M. Freestone. Po tym, jak Rakeli Ashowiudało się skomponować antidotum i uratować życie księciu, para przyjaciół jest zmuszona rozdzielić się. Rakel musi udać się poza granice Cesarstwa, by odnaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące przeszłości jej rodziny. Gdy każde z nich podąża z własną misją, Imperium Aramtesh ustaje na krawędzi wojny domowej. Każdy z bohaterów musi wybrać, po której stronie stanie.

"Ostatnia walka" to autobiografia Jana Zumbacha, polskiego asa myśliwskiego i dowódcy legendarnego Dywizjonu 303.

rzymająca w napięciu powieść o wartkiej akcji rozgrywającej się w kilku krajach. Mało znane fakty z okresu II wojny światowej splatają się tu z realiami frankistowskiego reżimu, a burzliwa historia Hiszpanii i Argentyny odciska piętno na losach zwykłych ludzi...

Przedstawiamy teraz ostatnie nie wydane dotąd większe dzieło Krzyżanowskiego 55 lat po jego napisaniu. Raj doczesny wpisuje się w szczególną historię polskiej myśli o Rosji i komunizmie, stanowiąc tej historii ważne, a nie odkryte dotąd ogniwo. Mieści się pomiędzy profetyczno-konserwatywnym ujęciem Zygmunta Krasińskiego, a analityczno-optymistyczną interpretacją rosyjskiej barbarii Henryka Kamieńskiego. Wizja krakowskiego ekonomisty mieści się również pomiędzy dwoma fascynującymi spojrzeniami na rewolucję rosyjską i jej związki z tradycjami moskiewsko-petersburskiego imperium, jakie przedstawili w drugiej i trzeciej dekadzie XX wieku socjolog Ludwik Kulczycki i historyk Jan Kucharzewski. Duży dystans dzieli ją od cywilizacyjnych modeli, w których Rosję i bolszewizm umieszczali tworzący równolegle z Krzyżanowskim Feliks Koneczny i o dekadę młodszy Bogumił Jasinowski.

Powieść biograficzna - doktor Norman Bethune żył, pracował i walczył w trzech krajach: w Kanadzie, która była jego ojczyzną; w Hiszpanii, gdzie niósł pomoc żołnierzom republikańskim; w Chinach gdzie zorganizował partyzancką służbę zdrowia.

Kiedy w Doniecku robi się coraz niebezpieczniej i na ulice wyjeżdżają pierwsze czołgi, rodzina Baranowskich decyduje się na organizowaną przez polskie władze ewakuację z Ukrainy. Ciepłe przyjęcie w obozie dla uchodźców osładza Romkowi i jego rodzeństwu pobyt w nowym miejscu, ale dzieci tęsknią za dziadkami i dopytują, kiedy będą wracać do domu. Niestety nie nastąpi to szybko, dlatego cała rodzina uczy się polskiego, żeby dzieci mogły iść do szkoły, a rodzice do pracy. Romek zaczyna powoli rozumieć, że teraz tu ma być ich dom. Ale jeszcze nie wie, czy go lubi, czy nie. Historia jednej z rodzin z Doniecka, którą wojna na Ukrainie zmusiła do ucieczki z domu. Ponieważ rodzina (polsko-ukraińska) chce pozostać anonimowa, żeby jak najszybciej zasymilować się z Polakami, nie podajemy ich nazwiska ani nazwy miasta, w którym osiedli.

Sytuacje graniczne, męska słabość i kobiecy heroizm. Rozpad Jugosławii wyzwala nacjonalistyczne demony wśród bałkańskich narodów. W maleńkim Wiszegradzie Serbowie przystępują do okrutnej rozprawy z własnymi sąsiadami - bośniackimi muzułmanami. Nastoletnia Zehera staje się niewolnicą lokalnego watażki Saszy Ludonovica. Uwolniona, wskutek niezrozumiałego kaprysu swojego oprawcy, ucieka w dramatycznych okolicznościach do bezpiecznej Hiszpanii. Wiara w wielką wartość życia i lepszą przyszłość pozwala jej pokonać koszmary. Niestety demony przeszłości dopadają najbliższych mężczyzn w jej życiu - narzeczonego i brata. Kolejny raz wokół Zehery zapadną nieprzeniknione ciemności. Jedyną szansą jest interwencja mężczyzny zdesperowanego i zdeterminowanego tak jak ona sama. Czy tym razem ktoś stanie na wysokości zadania? [opis wg okł.].