Książka z serii "Tu powstała Polska", której celem jest przybliżenie młodemu czytelnikowi kultury i życia Piastów. Jak wyglądały dawne grody, osady i miasta, jak budowano koscioły i pałace, jak wyglądała codzienność na dworze, gdzie mieszkali, jak się ubierali, co jedli nasi przodkowie, jak wyglądało uzbrojenie wojów i rycerzy. Mnóstwo detali przedstawionych na bardzo bogatych ilustracjach.

„Rok tysięczny” to trzecia z cyklu „Powieści piastowskich” Karola Bunscha. Tytuł sugeruje, że akcja dzieje się w roku tysięcznym naszej ery, że skoncentruje się na słynnym zjeździe gnieźnieńskim. Tymczasem nie jest to prawda. Akcja obejmuje okres od śmierci księcia Mieszka I do śmierci cesarza Ottona III, wraz z dodatkowym opowiadaniem pt. „Obrona Niemczy”, włączonym w okładki tej części, a zatem między rokiem 992 a 1002 oraz w roku 1017. Początkowo autor koncentruje się na walce Bolesława Chrobrego z macochą. Walce o potężne, silne, bogate państwo. Stary książę Mieszko postąpił wbrew samemu sobie i państwo, które całe życie scalał i jednoczył, podzielił na dzielnice, które mieli objąć jego synowie. Pierworodny syn podjął dzieło ojca wbrew jego ostatniej woli. Bolesław rozumie państwo nie jako podległy mu spłachetek ziemi i poddanych ludzi, ale jako obowiązek, powinność, mocarstwo. I takie księstwo się z wolna staje. Tylko należy zrobić porządek z Odą i jej synami (jakoś nie pada miano braci), tylko należy scalić pęknięty kraj. Długie, ponad trzyletnie walki kończą się zwycięstwem Bolesława. Kraj zaczyna oddychać po wojnie, pola rodzą plony, zmarli zostają pogrzebani. Tylko woje cały czas są w drodze. Jeśli nie własna wojna ich porywa, to odsiecz dla cesarza, pomoc w utrzymaniu zachodniego cesarstwa. Pomoc dla sojuszników, władców obcych księstw. Nie jest łatwo być żoną woja, ciągle nieobecnego, niewidującego własnych dzieci, nieuczestniczącego w życiu rodziny. Wrochna, żona Jaskotela, omal własnym zdrowiem psychicznym nie przypłaciła rozstań, do których dołączyło się jeszcze wygnanie. Ale nie tylko jej to los, inne kobiety, nawet żona wielkiego księcia, cierpią przez takie samo rozstanie, samotność, niepewność. Ale nie o kobietach opowiada ta księga, lecz o wojnach. Tak jakoś jest, że to wojny zostawiają ślad w kronikach i opowieściach, czasy pokoju przykuwają znacznie mniej uwagi kronikarzy. Wiele jest w niej europejskiej polityki. Dobry biskup Wojciech, wygnany i wracający do swoich owieczek w Pradze. Okrutnik Bolesław Rudy, którego podłe postępowanie zasługiwało na karę, jaka go spotkała (autor oszczędził nam opowieści o oślepieniu tego księcia, ale znany to fakt historyczny). Wykształcony Gerbert, późniejszy papież Sylwester. I przede wszystkim cesarz Otto III, który jawi się jako jeden z głównych bohaterów powieści. (źródło opisu: https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=44955)

Książka zawiera opisy kilkudziesięciu ważnych dla ludzkości władców i przywódców wojskowych. Kto był najbardziej znanym faraonem? Kto rozgromił armię turecką? Kim była Kleopatra? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziesz w książce „Kim oni są? Władcy i przywódcy”.