Kolejny tom cyklu, w którym małe żubry zwiedzają polskie parki narodowe. Pompik i Polinka są zauroczeni Tatrami. Jednak nie bardzo dają radę wejść na najbardziej malownicze skalne półki. Jest jednak zwierzę, któremu udaje się to bez trudu – kozica popisuje się pięknymi skokami, kiedy nagle... zapada się jej noga! Okazuje się, że to nie pierwszy raz ktoś kopie pod nią dołki. Pompik oferuje pomoc w rozwiązaniu zagadki, a kozica podsuwa mu nawet głównego podejrzanego: niedźwiedzia. Żubrzych detektywów czeka jednak zaskoczenie...

Ten tom odkrywa przed nami różnorodność życia na Ziemi i środowisk w których rosną np. drzewa, krzewy, grzyby. Wiele rozdziałów poświęcono także życiu człowieka.

Kompendium wiedzy o roślinach ogrodowych, obejmujący informacje o zimnotrwałości i wymaganym nasłonecznieniu oraz osiąganych rozmiarach. Charakterystyka każdej z omówionych roślin zawiera krótki, fachowy opis i jej fotografię. [opis wg okł.].

Przez lata karmiliśmy się przetworzonym, szybkim i nieskomplikowanym w obsłudze jedzeniem. Zapracowani, zabiegani, zestresowani - wrzucaliśmy na talerz to, co było najbliżej. Wiemy już, że tak nie musi być. Pragniemy przejąć kontrolę nad tym, co jemy, szukamy zdrowych produktów, lokalnych dostawców, czytamy etykietki. Karoline Jönsson mieszka na niewielkiej farmie na południu Szwecji. Jej towarzyszami są kurczęta, konie, koty oraz inne przygarnięte zwierzęta. Posadziła rośliny, drzewa, zbudowała szklarnię. Zbiera, sadzi, dogląda, a następnie tworzy proste i zdrowe potrawy. Żyje w naturalnym, spokojnym rytmie, dzięki któremu czuje się zrelaksowana i spełniona. Nie traci wcale kontaktu z ludźmi jest jedną z najbardziej popularnych blogerek szwedzkich, pisze do magazynów kulinarnych, wydaje książki. Zielona spiżarnia to podpowiedź, jak odnaleźć się w naturalnym świecie. Jak w ogródku lub na balkonie wyhodować wspaniałe rośliny, które ozdobią nasze wnętrza i talerze, nasycą żołądki, wzmocnią zdrowie, a nawet poprawią wygląd. Pełna przepięknych zdjęć, inspiruje do pełniejszego życia. Wierzę, że trzeba żyć z pasją niezależnie od tego, co to dla kogoś znaczy: czy rozumie się przez to skakanie ze spadochronem, przeprowadzkę na drugą stronę kuli ziemskiej czy jak w przypadku zapalonych zbieraczy antyków - obcowanie z historią. Moje serce bije trochę szybciej wiosną, gdy widzę pierwsze chwasty, przygotowuję ziemię i ufajdanymi rękami sieję nasiona, zbieram sok z brzozy albo później, gdy jesienią wyciągam oblepionego ziemią żółtego buraka. I kiedy w środku zimy mogę przygotować posiłek z produktów z własnego ogródka. […] Zapraszam więc do siebie do domu, do mojego zielonego świata, gdzie jedzenie rośnie na drzewach i gdzie świętą ziemią jest kompost. Karoline Jönsson.