Łkająca małpa"to swego rodzaju saga rodziny węgierskiej z Siedmiogrodu na przestrzeni czasu od lat 20-ych do 60-ych XX w.Są to dzieje ludzi nieprzystosowanych do życia i z trudem znajdujących swoje miejsce "pod słońcem".Poprzez drobne wydarzenia i losy bohaterów autor tworzy sugestywny obraz tego okresu,a tym samym ciekawą i barwną panoramę życia węgierskiej mniejszości narodowej w Rumunii..

Tomik opowiadań "Moje śmierci" zawiera bogate przeżycia wojenne autora. Iván Boldizsár, wyraża w nich umiłowanie życia i nienawiść do bezsensownej wojny, na którą on i jemu podobni wyruszyli z musu. Dzięki bogactwu realiów tomik "Moje śmierci" jest źródłem wiedzy o trudnych latach wojny i okresu powojennego na Węgrzech. [opis wg okł.].

Powieść o Ryszardzie Wagnerze.

Debiut pisarski nie był dla Ferenca Karinthyego rzeczą łatwą. Dwudziestodwuletni student musiał przede wszystkim zmierzyć się z cieniem swojego nieżyjącego już ojca, Frigyesa, uznanego literata i tłumacza. Dodatkowo młody Cini sam podniósł sobie poprzeczkę, wybierając na bohatera debiutanckiego utworu legendarnego bawidamka, Don Juana, symbolicznie stając niniejszym w szranki z takimi tuzami jak Molier, Byron czy Baudelaire. Z próby tej wyszedł jednak obronną ręką, od początku fundując czytelnikowi istną jazdę bez trzymanki. Mistrzowskie jest już samo otwarcie, które od razu umieszcza Don Juana w świecie w sposób oryginalny, znaczący i zawieszający obowiązywanie niektórych krępujących nas na co dzień praw. Bo też „Noc Don Juana” to swoiste credo artystyczne. Raz po raz łamie Karinthy konwencję, by bezlitośnie ją wykpić. Przyświeca mu idea swobody twórczej, podbudowana młodzieńczą fantazją. Tę z kolei łączy z humorem, obecnym choćby w rzadkich, ale jakże celnych wtrętach odautorskich. Ta opowiastka to finał mistrzostw świata w witalności, w którym spotykają się bohater, targany namiętnościami i lekce sobie ważący wszelkie niebezpieczeństwa, oraz autor, żonglujący dorobkiem poprzedników z uznaniem, ale bez przesadnego szacunku. Don Juan nie jest bowiem jedynym zapożyczeniem, jakiego Karinthy dokonał ze skarbca światowej kultury; czerpie z niego obficie i nie przypadkiem „Noc”, choć napisana prozą, wyśmienicie prezentowałaby się na scenie. Młody Węgier czytał Szekspira i Hoffmanna, wzbogaca też historię Don Juana o motyw faustowski. Jego nieskrępowana wyobraźnia tworzy z tych elementów nowe, olśniewające konfiguracje, pozwalając wykreować autorską wariację na temat Bildungsroman, konfrontującą różne wizje życia w fantastycznej scenerii. Narracja jest rwana i namiętna niczym zrywy powodujące bohaterem. Pojawiają się w niej drobne i być może pozorne niedociągnięcia, swobodne przeskoki. To wieczne wewnętrzne rozedrganie jest jednak, w przeciwieństwie do na przykład „Salambo” Flauberta, pozbawione patosu; to raczej wyraz wolności artystycznej, nie sztucznej wzniosłości. Ciekawostką jest fakt, iż głównym narzędziem uwodzenia nie jest dla Don Juana namiętne wejrzenie, chwacka postawa czy wyjątkowa uroda. Akt zniewalania dokonuje się przede wszystkim za pomocą słowa, którym hiszpański szlachcic posługuje się brawurowo i z niedoścignionym mistrzostwem. Karinthy, jako lingwista, jest doskonale świadom sprawczej mocy słowa, które brzmi krótko, ale może trwać wiecznie.

"Panna Jola" to współczesna powieść obyczajowa, będąca znakomitym studium psychologicznym samotnej, starzejącej się kobiety, ukazanej na tle środowiska "strasznych mieszczan" dzisiejszego Budapesztu.

"Piłat" (...) porusza bolesny i wciąż aktualny problem stosunku dzieci do starych rodziców i na przykładzie interesującej fabuły pokazuje, jak nawet najbardziej poprawny stosunek do rodziców i skrupulatne wypełnianie obowiązków wobec nich pozbawione ciepła i zrozumienia - prowadzą do ludzkiej tragedii.

Akcja przygodowej powieści dla młodzieży rozgrywa się w ostatnich miesiącach I wojny światowej w Rijece nad Adriatykiem. Węgierski pisarz wykorzystał tu swoje osobiste wspomnienia i doświadczenia z pobytu w Szkole Morskiej, w której kształcili się przyszli marynarze floty austrowęgierskiej. Chociaż zasadniczy wątek dotyczy rejsu na szkunerze "Jadran" w poszukiwaniu zaginionego, ukrytego przed dwustu laty skarbu uskoków - dawnych żeglarzy z osady Senj.

Saga rodzinna - barwne dzieje rodziny pisarki na tle Węgier i Europy. Autorka nie ogranicza się do przedstawienia losów i ukazania dramatów i namiętności swych bohaterów, których sylwetki kreśli z prawdziwym mistrzostwem, ale daje także ciekawy obraz węgierskiej prowincji.

"Centralną postacią książki jest stary prałat, który z ramienia Stolicy Apostolskiej ma w 1943 roku zbadać i potwierdzić lub podważyć dowody świętości zmarłego w 1931 roku zakonnika Istvana Gregora. Czy Istvan Gregor był rzeczywiście świętym, czy też jego świętość potrzebna jest jako atut w rozgrywkach ambicjonalnych zakonu i politycznych machinacjach kół rządzących faszystowskich Węgier?"

"Trzydzieści trzy" to panorama trzydziestu trzech lat z życia Węgier – od burzliwych lat II wojny światowej, poprzez trudne lata pięćdziesiąte, po okres współczesny autorowi książki.